Zaterdag 10 december was het Dag van de Rechten van de Mens. In het kader hiervan kon men in Lees Lokaal in Uitgeest van 11.00 tot 15.00 brieven schrijven. Het was een landelijke actie van Amnesty International, opgepikt door Thea Kater, een Uitgeestse die al vele uren invulde voor Amnesty.
‘s Ochtends zitten er al negen mensen aan de tafels te schrijven naar voorbeeld van door Amnesty opgestelde brieven terwijl in Amsterdam een 24uurs marathon wordt gehouden met live muziek ter ondersteuning. Ien Welboren schrijft thuis regelmatig en vraagt zich af of een marathon meer indruk maakt maar vindt het niet zo belangrijk welke manier men gebruikt om mensen vrij te krijgen. “Of het helpt?” herhaalt haar overbuurvrouw de vraag “nou als er dingen niet kloppen moet men weten dat er vanuit de hele wereld naar hen gekeken wordt en dat ze niet zomaar alles kunnen doen.” Tineke Cnossen denkt dat het met de huidige toestand in onder andere Turkije meer dan ooit nodig is om aan dit soort acties mee te doen. Ook wordt de vrijlating van de Russiche feministische, politieke punckrockband aangehaald. Door onder meer de druk van Amnesty zijn deze artiesten in 2013 vrijgelaten. De gemiddelde leeftijd van de aanwezigen in Lees Lokaal is niet heel jeugdig en Irene Spuls denkt hardop: “Jongeren vinden deze manier misschien suf, zijn meer digitaal gericht. Wat zegt een brief deze generatie nog? Misschien zou het helpen dit meer onder de aandacht van jongeren te brengen door het aan iets als bijvoorbeeld Serious Request te hangen?” Overigens kan men online ook voorbewerkte brieven verzenden via de website van Amnesty International. Aan het einde van de schrijfsessie meldt Thea aangenaam verrast te zijn door de 20 mensen die langskwamen. Zelfs van buiten het dorp nam men de moeite aan tafel te komen zitten. Omdat de Amnesty actiegroep Uitgeest/Akersloot uit slechts vier leden bestaat, heeft men besloten zichzelf op te heffen per 1 januari 2017. Maar één belangrijke activiteit stopt deze groep voorlopig niet en dat is het bedienen van een schrijfkring waar trouwe sympathisanten van Amnesty maandelijks brieven per post versturen naar buitenlandse autoriteiten en ambassades. Hierin worden dus ook weer de misstanden gesignaleerd en gevraagd die te stoppen. Het zijn brieven voor bijvoorbeeld onschuldig ter doodveroordeelden, hun verhalen staan op de site van Amnesty. (Monique Teeling)