In toenemende mate krijgt de samenleving te maken met mensen die met ondersteuning zelfstandig in de wijk kunnen wonen. Op deze trend moeten woningcorporaties zich met samenwerkende partijen zoals gemeente, maatschappelijke- en zorgpartijen goed voorbereiden. Samenwerking stond centraal tijdens de inspiratiebijeenkomst ‘Zorg goed voor elkaar’ op donderdag 22 februari, georganiseerd door woningcorporatie Kennemer Wonen.
Op de bijeenkomst waren gemeenten, zorginstellingen, woningcorporaties en andere maatschappelijke organisaties uit Noord-Kennemerland vertegenwoordigd. Heleen van Royen confronteerde de zaal met het liefdevolle en pijnlijke verhaal over de zorg voor haar dementerende moeder. Zij liet zien welke uitdagingen en knelpunten zij tegenkwam in dit proces, gerelateerd aan wonen, zorg en welzijn. Waarop Masi Mohammadi, professor aan de faculteit bouwkunde van de TU/e, direct vervolgde met mogelijke concrete oplossingen. Zij onderzoekt architectonische en technologische middelen en methoden om slimme leefomgevingen te ontwikkelen, die het mogelijk maken om (langer) zelfstandig en gezond te wonen. De conclusie was helder: samenwerking is de sleutel tot succes.
Een belangrijk moment van de bijeenkomst was de ondertekening van het pact ‘Wonen met ondersteuning’ door afvaardigingen van woningcorporaties, gemeenten, zorg- en welzijnsinstellingen. Dick Tromp, directeur-bestuurder van Kennemer Wonen: ,,Wij zijn blij dat dit pact tot stand is gekomen. Hierin staan samenwerkingsrichtlijnen, waarbij de gemeenten, zorginstellingen en corporaties afspreken zorg te dragen voor het ‘wonen met ondersteuning. Dus een huis, begeleiding én het financiële plaatje. Alles om ervoor te zorgen dat iedereen plezierig, zelfstandig in de wijk woont. Dit is een eerste stap om verbindingen in de wijken te verstevigen en mensen, waar nodig met ondersteuning, zelfstandig in de wijk te laten wonen.”
Woningcorporaties hebben als taak om te zorgen voor passende en betaalbare woningen. De gemeenten moeten meer de regie pakken bij overlast en leefbaarheidsproblemen. En van zorgaanbieders wordt goede begeleiding, signalering, en waar nodig toezicht verwacht. De komende periode spannen de verschillende partijen zich in om deze samenwerking handen en voeten te geven. In het najaar van 2018 wordt geëvalueerd welke resultaten inmiddels zijn bereikt en welke uitdagingen er nog zijn, om uiteindelijk de gezamenlijke zorg ‘goed voor elkaar’ te hebben.