Castricum – Donderdag was er opnieuw veel belangstelling bij de bespreking van het ruimtelijk kader voor basisschool Cunera in Bakkum. Zes insprekers van actiecomité Cunera, omwonenden en ouders voerden het woord. ,,Waarom één locatie terwijl twee locaties de oplossing had kunnen bieden voor een Integraal Kind Centrum (IKC) waar iedereen zich in kon vinden?’’
Door Ans Pelzer
De gemeenteraad besloot enkele maanden geleden om het IKC in zijn geheel aan de Vondelstraat te positioneren: zeventien partijen stemden voor en zeven waren tegen. Na het rumoer was dit een besluit van de raad – het hoogste democratische orgaan in de gemeente. Dit besluit leidde tot grote teleurstelling van een groep ouders en omwonenden. Donderdag was er echter weinig gehoor (meer) voor die klachten.
Klachten
De kritiek van de insprekers is al meerdere malen benoemd: ze vinden de nieuwe oplossing te klein, te vol, niet passend op die plaats. Ook wordt er gevreesd voor verkeersoverlast, parkeerdruk. Insprekers stellen dat ‘de kinderen het kind van de rekening worden’. Deze klachten worden al een tijd door bewoners en ouders geuit. Overigens hebben zich ook ouders bij de krant gemeld die blij zijn dat er een nieuwe school komt. Zij vinden dat er doorgegaan moet worden met de nieuwbouw.
Anders participeren
De ontevredenheid en soms woede van ouders en omwonenden betreft de inhoud van het besluit, maar ook het feit dat men ‘niet voorafgaand aan de besluitvorming heeft kunnen participeren’. ,,Pas nadat grote beslissingen genomen zijn, werden er participatie avonden georganiseerd.’’ Meerdere partijen in de gemeenteraad menen dat participatietrajecten anders kunnen.
Mariska Tauber (Lokaal Vitaal): ,,Ik denk dat participatietrajecten duidelijker kunnen en moeten worden.’’ Mariska El Ouni (D66) meent: ,,Aan de voorkant moet duidelijk zijn waar men over kan beslissen. Hoe de stem van de verschillende stakeholders gewogen wordt.’’ Ook van Rob Dekker (VVD) waren kritische geluiden over de voorgeschiedenis te horen. ,,In de gemeenteraad zijn er vast meer partijen die hechten aan deugdelijke participatietrajecten. Dan moet dat toch lukken.’’ Donderdag 18 juli vindt besluitvorming plaats over dit ruimtelijk kader. (Archieffoto: Ans Pelzer)
Participatie in de samenleving: hoe werkt dat?
Participatie wordt in sommige dossiers te laat of gemankeerd ingezet – met onvrede tot gevolg. Dat kan leiden tot cynische politiek: inwoners hebben ‘altijd wel wat te zeiken’ of ze stappen naar de rechter. Kortom: de burger is altijd wel ergens ontevreden over. Deugdelijke en transparante participatie trajecten kunnen een wereld van verschil maken. Hoe je zo’n participatietraject inricht is welhaast wetenschap geworden: het is een flinke klus. Daar staat tegenover dat inwoners die zich gehoord voelen eerder beslissingen accepteren waar ze het niet (helemaal) mee eens zijn. Compromissen sluiten, tussen stakeholders en lokaal bestuur, behoren in een eerder stadium ook tot de mogelijkheden.