Het is zo’n zestien jaar geleden dat ik opgepropt in een busje heel Castricum doorreed om locaties te zoeken voor de doorstart van het Uit Je Bak Festival. Een cultureel festival dat zijn oorsprong heeft als laatste knalfeest voor de sluiting van cultureel poppodium De Bakkerij. Ik was een jaar of 20, lichtelijk naïef en met een bak energie waar ik vandaag met jaloezie op terugkijk. De locatie kwam er, de vergunningen werden aangevraagd en voor ik het wist besteedde ik elk vrije uurtje aan dit festival.
En wat was het een uitdaging! Van de meest praktische zaken als het huren van spullen (van bekertjes tot aggregaten), het regelen van vervoer en het bouwen van de podia; tot het inschatten van hoeveel fusten bier je nodig hebt, het zoeken naar financiële middelen en het werven van voldoende vrijwilligers: elk wiel moesten we zelf uitvinden. Maar bovenal: het samenwerken met elkaar, iedereen als vrijwilliger (er zijn geen betaalde krachten) en het opzetten van een organisatievorm die werkt binnen deze club creatieve mensen.
Vorige week was het vijftien jaar geleden sinds de allereerste editie in het park dat we na de befaamde bustocht hadden uitgekozen. En WAUW: wat ben ik trots hoe we als jonge broekies dit festival hebben opgezet, en dat het vandaag de dag nog steeds zo’n succes is. Hoe nog steeds zoveel mensen een heel weekend vrij nemen om zich compleet in het zweet te werken en anderen zelfs het hele jaar rond in touw zijn. Door persoonlijke omstandigheden was dit jaar voor mij slechts een flitsbezoek mogelijk, maar zelfs dat is genoeg om te zien met hoeveel passie dit festival georganiseerd wordt en hoeveel de bezoekers genieten.
Het organiseren van dit festival is samen met mijn tijd als bestuurslid van De Bakkerij een van de meest leerzame periodes uit mijn leven geweest. Ik kan niet onder woorden brengen hoe ongekend veel ik geleerd heb op deze plekken en ditzelfde geldt voor alle andere vrijwilligers die ik spreek. Dit was voor ons een plek waar we op een veilige en laagdrempelige manier onszelf konden ontwikkelen op alle mogelijke vlakken. Ik denk dat (te) weinig mensen beseffen wat voor rol de culturele sector heeft in het leven van een jongere en jongvolwassene en in de waarde die zij de rest van hun leven meenemen en weer doorgeven.
Ik ben heel blij dat het festival ieder jaar nog georganiseerd kan worden, maar laten we eerlijk zijn: het wordt er, door onder andere prijsstijgingen en bezuinigingen, niet makkelijker op. En deze ene dag in het jaar staat in schril contrast met wat er bijna dagelijks georganiseerd werd in cultureel podium De Bakkerij. Dat deze plek niet meer bestaat blijft eeuwig zonde. Want waar kunnen de 20-jarigen van vandaag hun creativiteit kwijt? Hun organisatietalent ontdekken? Een laagdrempelige start maken in hun verdere carrière? Laten we dan in ieder geval zorgen dat we behouden wat er nog wél is, zodat we over vijftien jaar nog steeds onszelf een heel weekend in het zweet kunnen werken samen met de jonge, creatieve 20-jarigen van dan.
Laurette Levi, Heemskerk