Castricum – Hans en Margreet Eijkman bezorgen al tien jaar lang trouw De Castricummer bij de lezers in hun wijk. Reden voor de krant om hen in het zonnetje te zetten. Zelf vinden ze het geen prestatie en ze zitten eigenlijk niet te wachten op aandacht in de krant. De redactie ziet dit anders.
Door Henk de Reus
Vooraf krijgt de verslaggever de boodschap mee dat het echtpaar niet op aandacht zit te wachten en geen medewerking verleent aan een foto en een artikel in de krant. Het past bij dit sympathieke paar dat graag op de achtergrond blijft. Ze maken het voor de verslaggever bepaald niet gemakkelijk. Zullen ze hem wel binnenlaten als hij namens de krant een boeket afgeeft?
In beweging blijven
Als de laatste met een bos bloemen aanbelt verschijnt Hans aan de deur. Hij herkent de verslaggever als een vroegere collega van wie hij de bloemen dankbaar in ontvangst neemt. Een uitnodiging voor een kop koffie volgt. De eerste stap lijkt te zijn gezet.
Ook voor Margreet is de verslaggever geen onbekende. Als de laatste vertelt met welk doel hij gekomen is zijn beiden direct zeer stellig: Margreet: ,,We willen geen foto of stukje in de krant. Wat wij doen vinden wij normaal en leuk. Het verbaast ons dan ook dat er niet meer ouderen/pensionado’s zijn die de krant willen rondbrengen. Je bent lekker in beweging en maakt onderweg regelmatig een praatje. Je kunt ook in het bos gaan wandelen maar bomen zeggen niets terug.’’
Margreet, die vroeger als fysiotherapeut werkzaam was, vertelt dat het bezorgen van de krant haar heeft geholpen bij haar revalidatie nadat zij een aantal blessures opliep. ,,Ik durf gerust te stellen dat het herstel hierdoor vlotter verliep.’’ De verslaggever krijgt zowaar toestemming om dit op te schrijven. Wordt het dan toch nog een interview?
Herinneringen
Hierna worden er wat oude herinneringen opgehaald. Het lijkt erop dat dit helpt om de deur open te zetten voor een interview. Als Margreet verneemt dat hun namen hierin toch al voorkomen zegt ze dat het dan ook niet veel uitmaakt dat er een foto bijkomt. ,,Maar dan kijk ik wél de andere kant op’’, zegt Margreet. Hans vult haar aan: ,,We hebben het niet zo op geposeerde foto’s in de krant. Ze lijken altijd zo ‘gemaakt’.’’ Er lijkt een deal te zijn gevonden.
Praatje
Hans een Margreet besloten zich tien jaar terug als krantenbezorger aan te melden. Ze lopen beiden een wijk waarbij ze samen 460 kranten bezorgen. Margreet: ,,Onderweg kom je mensen tegen met wie je een praatje maakt en als je mensen voor het raam ziet zitten zwaai je even. Als we in december een kaartje met de kerstgroet en nieuwjaarswens aan de deur afgeven krijgen we altijd veel leuke reacties en waardering.’’
,,Het bezorgen van de krant kost ons beiden een uurtje per week’’, vertelt Hans. ,,We vinden het lekker om even buiten te zijn en te bewegen. Als we er op de bezorgdag op uit willen trekken zorgen we er eerst voor dat de kranten op de vloermat liggen’’, vult hij aan.
Voldoening
Ondanks de natte periode die achter ons ligt kwam het niet vaak voor dat het echtpaar een nat pak aan het bezorgen overhield. Hans: ,,We bezorgden zoveel mogelijk tussen de buien door en als we het al niet droog hielden gaf deze uitdaging ons achteraf nog meer voldoening dan anders’’, lacht hij.
Stedentripje
Het echtpaar benadrukt dat bij het bezorgen van de krant het geld niet op de eerste plaats moet staan maar vooral vanwege het in beweging blijven en de sociale contacten. Margreet: ,,Wat we verdienen gaat in een potje en hiervan maken we tussendoor soms wel eens een stedentripje. Het Zeeuwse plaatsje Veere staat nu op ons programma.’’
Bij het maken van de foto blijken Hans en Margreet zich aan hun woord te houden. Margreet verschuilt zich deels achter het boeket en beiden kijken beslist niet naar de fotograaf, al is het alleen maar om hem te plagen.
Kader
Lijkt het u ook leuk om bezorger van De Castricummer te worden? Ga dan naar www.verspreidnet.nl voor meer informatie. Hier kunt u zich via het formulier als bezorger aanmelden. Voor vragen kunt u mailen naar info@verspreidnet.nl of bellen met 0251 674433. (Foto: Henk de Reus)