Castricum – Ze had op de dag van de aardbeving in Indonesië eigenlijk een wandeltocht naar de vulkaan gepland staan, maar door weersomstandigheden ging dat niet door. De Castricumse Lie-deke Kuipers en haar reisvriendin gooiden hun trip om. Dat bleek hun redding. ,,Er zijn meerdere doden gevallen bij die vulkaan.”
Het is augustus 2018 als Liedeke samen met een vriendin gaat backpacken in Indonesië. ,,Dat doe ik al jaren. Toen we zo’n anderhalve week onderweg waren, gebeurde het. Een aardbeving. Wij zaten in Flores, van die beving hebben wij niet zo veel meegekregen. Op Lombok moet het af-schuwelijk geweest zijn.” Op het moment van de beving heeft Liedeke geen wifi, pas twee dagen later heeft haar telefoon weer ontvangst. ,,Toen ontplofte mijn telefoon, ik kreeg ontzettend veel berichtjes van bezorgde vrienden en familie. De aardbeving was uitgebreid in het nieuws ge-weest.”
Flinke naschokken
Als de twee in het vliegtuig stappen om hun reis voort te zetten, ontdekken ze na de landing op Bali dat er een nieuwe beving had plaatsgevonden. Er komen veel naschokken. ,,We lagen ’s och-tends nog een beetje te soezen toen het hele bed begon te schudden. De ramen trilden in hun sponningen. Ik wist meteen dat het foute boel was. We zijn direct naar buiten gevlucht. Dat wa-ren angstige momenten.” De aardbeving maakt een hoop indruk op Liedeke. ,,Je kunt niet meer volledig ontspannen en bent continu op je hoede. Ik reis de hele wereld over – nooit wil ik naar huis. Maar toen ik daar zat was ik er wel klaar mee.”
Terug om te helpen
Ze besluit al tijdens haar reis dat ze op een later moment terug wil om te helpen met de herop-bouw van getroffen dorpen. ,,Ik wil de mensen daar helpen. Wij als toeristen kunnen naar huis en laten het daarmee achter ons, de inwoners zitten ermee. Toeristen blijven weg, de economie stort in. Hulp is hard nodig.”
De Castricumse richt haar pijlen in het bijzonder op een klein dorp middenin de rimboe waar een vriend van haar moeder woont. Liedeke, zelf werkzaam in het onderwijs, heeft een school uitge-kozen die ze wil steunen. ,,Het gebouw staat nog maar is wel beschadigd. Van het geld dat ik in-zamel kunnen nieuwe tafels en stoelen besteld worden, maar ook lesmateriaal. Over het school-plein loopt een gevaarlijke goot die gedicht moet worden, zodat de leerlingen daar weer veilig kunnen spelen.”
Drieduizend euro nodig
De regering van Indonesië heeft een verbod ingesteld op de invoer van kleding en andere pro-ducten. ,,Dat betekent dat ik alleen geld mag meebrengen”, zegt Liedeke. ,,Op deze manier wil de overheid de verkoop in eigen land stimuleren om de economie er bovenop te helpen.” Haar doel was tweeduizend euro inzamelen, maar daar is ze inmiddels voorbij. De Castricumse denkt nog wel drieduizend euro nodig te hebben om haar nieuwe doelen te bereiken. ,,Het eerste geld is inmiddels overgemaakt. Op 14 juli vertrek ik naar Lombok. Contant geld is overigens ook welkom, daarmee stel ik ter plekke voedselpakketten samen voor gezinnen die nu onder een blauw tentzeil leven. ,,Die mensen hebben het gewoon keihard nodig.” Liedeke zorgt dat ‘elke cent’ op de juiste plek terechtkomt. ,,Zelfs alle overboekingskosten betaal ik uit eigen zak. Ik ben blij met elke euro die gestort wordt.” Liedeke is trots op alle steun die ze krijgt voor haar doel. ,,Daar ben ik iedereen ontzettend dankbaar voor.” (Mardou van Kuilenburg)
Doneren? Kijk op de website van de Castricummer of geef via: https://www.geef.nl/nl/actie/help-lombok-1/donateurs.