Diamanten huwelijk dankzij operette

Foto boven:
Het diamanten paar met burgemeester Tap. (Foto: Hans Boot)

Castricum – Walter Driessen en Lida van der Pol waren afgelopen zaterdag zestig jaar getrouwd. Omdat burgemeester Tap die dag met vakantie ging, stond hij vrijdag al bij bruid en bruidegom op de stoep om ze te feliciteren. Het diamanten paar viert het heuglijke feit pas in april 2025 in verband met het jubileum van het kerkelijk huwelijk.

Door Hans Boot

Walter zag op 19 augustus 1939 het levenslicht in Amsterdam. Hij vertelt: ,,Ik ben in West opgegroeid en volgde na de lagere school en de Mulo de Kweekschool. Vanaf oktober 1961 tot januari 1963 vervulde ik mijn dienstplicht en ging daarna werken op een Mulo in de Haarlemmermeer.’’ Lida neemt het gesprek over: ,,Ik ben ook in Amsterdam geboren op 5 juli 1941, maar bracht mijn jeugd door in Oost. Na de Mulo ging ik in 1957 aan de slag bij een assurantiekantoor.’’

Hoofddorp

Op de vraag hoe het stel elkaar heeft ontmoet, antwoordt Walter: ,,Dat was in Valkenburg in 1961. Zowel Lida als ik waren daar op vakantie met een vrienden- en vriendinnengroep. We bezochten allebei de romantische operette ‘Im weissen Rössl’ en toen sloeg de vonk over.’’ Lida vertelt hoe het verder ging: ,,Wij zochten elkaar na de vakantie over en weer op. Dat gebeurde eerst per fiets en later op de Solex. Spoedig hebben we ons ook verloofd.’’

Een trouwfoto van Walter en Lida tijdens het kerkelijk huwelijk in 1965. (Foto: Familie Driessen)

Het burgerlijk huwelijk vond plaats op 3 augustus 1964 en de kerkelijke inzegening volgde op 3 april 1965. ,,Vervolgens gingen Lida en ik in Hoofddorp wonen. Dat was een spannende tijd omdat die plaats in volle ontwikkeling was en er ook veel gebeurde met de groei van de school waar ik werkte. Bovendien studeerde ik in de avonduren voor de akte Duits en werd onze dochter Yvette in juli 1966 geboren’’, aldus Walter.

Henricus

In 1969 stonden Walter en Lida voor een nieuwe uitdaging, zoals Lida toelicht: ,,Walter werd aangenomen op een Havo-Mavoscholengemeenschap in Voorschoten en dat betekende weer verhuizen. We kwamen in een wijk met allemaal jonge gezinnen terecht, waaraan we veel vrienden hebben overgehouden. Ondertussen werd onze zoon Arnoud in januari 1970 op een hele koude winteravond geboren. Na een paar jaar werd Walter directeur van een Mavo in Hazerswoude.’’

Een nieuwe nog grotere verandering in hun leven deed zich voor in 1977. Walter: ,,De Henricus Mavo in Castricum zocht een directeur en die baan kreeg ik. We zijn vanaf dat moment gaan wonen in deze woning aan Dorcamp en die bevalt nog steeds prima. Castricum was overigens niet onbekend voor ons, want in onze jeugd kwamen we al op bezoek bij ooms en tantes op Kamp Bakkum en we plukten bramen in de duinen.’’

Nevenfuncties

Walter was tot 1991 actief op de Henricus en werd toen als conrector op het Bonhoeffer College mede verantwoordelijk voor de nieuwbouw van deze school. In 2001 ging hij met vervroegd pensioen. Lida pakte het werken weer op in 1979 bij de Melkunie in achtereenvolgens Velsen en Heiloo en stopte in het zelfde jaar als Walter. Wat de hobby’s en nevenfuncties betreft kan het diamanten paar genoeg opnoemen. Lida: ,,Met ons gezin hebben we in heel veel landen gekampeerd, eerst met een vouwwagen en later met een caravan. Verder was er in de vrije tijd van Walter ruimte voor bestuursfuncties in onder andere de Pancratiuskerk, Perspectief en de Prostaatkankerstichting. Walter was ook jarenlang voorzitter van de Volksuniversiteit Castricum. Zelf hield ik mij bezig met de Jumelage, MaatjeZ en was vrijwilliger in het Hospice Beverwijk.’’

Het paar werd naast de zoon en dochter verblijd met de geboorte van twee kleinkinderen. Omdat Water en Lida hun diamanten jubileum pas willen vieren na hun zestigjarig huwelijk voor de kerk, laat het feest nog even op zich wachten. Ze hebben tot slot een eenvoudige verklaring voor hun langdurige verbintenis: ,,De zin ‘Da steht das Glück vor der Tür’ is altijd het motto van ons huwelijkslevensgeluk geweest!’’