Castricum – Janny Hollenberg, Conny Sperling en Anneke Beentjes houden het met ingang van de zomervakantie voor gezien als leerkracht aan de Cuneraschool. Na een imposante onderwijs carrière gaan ze alle drie tegelijkertijd met pensioen. Een goed moment om even terug te blikken en naar de toekomst te kijken.
Door Henk de Reus
Anneke Beentjes legt uit hoe ze in het onderwijs belandde. ,,Nadat ik als vierjarige de eerste twee dagen op de kleuterschool had doorgebracht wist ik het heel zeker en zei ik tegen m’n moeder dat ik later kleuterjuf wilde worden.’’ Nu roepen kinderen rond die leeftijd wel eens meer dat ze later piloot of verpleegster willen worden, maar dit kan in de loop van de tijd zomaar veranderen in een ander beroep. Bij Anneke was dit niet zo. De roeping zat er vroeg in. ,,Ik organiseerde al op jonge leeftijd kinderfeestjes waarbij ik de juf was. Ook was ik leidster bij de scouting.’’
Leuk vak
Wat maakt het beroep van kleuterjuf zo leuk? Anneke: ,,Wat mij in dit beroep altijd heeft geboeid is de spontaniteit en de creativiteit van de kinderen. Je kunt ze bovendien zoveel leren.’’ Anneke startte haar carrière als kleuterjuf In 1977 en hield dit, met een tussenpose van negen jaar, 37 jaar vol. Ze was de laatste 26 jaar aan de Cuneraschool verbonden. Op de vraag ‘Ben je na zo’n lange tijd onderhand niet uitgekeken op het beroep van kleuterjuf?’ antwoordt ze resoluut. ,,Eigenlijk niet.’’
Schooltje spelen
Conny Sperling zit 35 jaar in het vak en stond ongeveer in het hele land voor de klas. Ze werkte voor kleuters en leerlingen tot en met groep zeven. Conny: ,,Ook ík wist al op jonge leeftijd dat ik voor de klas wilde staan. Met m’n broertje en twee zusjes en vriendjes en vriendinnetjes speelden we regelmatig schooltje. Als de groep te klein naar m’n zin was zette ik er gewoon een paar poppen bij zodat het toch nog wat op een klasje leek.’’ Conny was de laatste zeven jaar aan groep drie van de Cuneraschool verbonden.
Evolutie in het onderwijs
Janny spant met haar 44 dienstjaren de kroon. Ze staat, samen met Anneke, voor groep 1 en 2. Ze hebben een duobaan. Janny is de laatste 26 jaar aan de Cuneraschool verbonden geweest. Een snel rekensommetje leert dat ze tijdens haar onderwijs carrière zo’n 2800 gesprekken met ouders heeft gevoerd. Janny: ,,Ik vind het leuk dat ik de evolutie in het onderwijs heb mogen meemaken. In het begin van m’n loopbaan noteerde ik het als een kind van vier jaar al kon fietsen. Dat was in die tijd best bijzonder. Tegenwoordig zie je dat kinderen van drie en vier jaar al kunnen fietsen.
Toen de computer op de basisschool zijn intrede deed zeiden we op onze school dat we dit niet aan onze kleuters zouden aanbieden. Tegenwoordig lijkt het wel of kinderen swipend op de wereld komen, bij wijze van spreken dan. M’n eigen kleinkind van drie riep laatst ‘Wat is je code, oma? Ik wil even op je computer ‘.’’
Kennisniveau
Anneke zegt dat het kennisniveau van kleuters die net op school komen totaal anders is dan dat van destijds. ,,Je merkt dat kinderen van vier jaar al kennis hebben van getallen en kleuren. Ze kunnen bijvoorbeeld al terugtellen van twintig naar nul. Door hun ouders, opa en oma, het kinderdagverblijf en via de computer krijgen ze al vroeg educatieve dingen voorgeschoteld.” Conny vult aan: ,,Vroeger kwamen leerlingen van groep drie bijna ongeletterd in de klas. Tegenwoordig kennen ze al heel wat letters en kunnen ze al een beetje lezen en rekenen. Ook is de Engelse taal hen niet onbekend.’’
Janny vertelt dat de eisen aan het onderwijs de afgelopen jaren aanzienlijk zijn veranderd. Vroeger ging het vooral om spelen en kleurenkennis. Tegenwoordig stelt het ministerie als eis dat kinderen in groep 1 en 2 minstens vijftien letters aangeboden krijgen en deze moeten weten voordat ze naar groep drie gaan. Het karakter van het kleuteronderwijs is meer ‘spelend leren’ geworden.’’ De dames hebben de ontwikkelingen als een mooie uitbreiding van hun vak ervaren.
Toekomst
De vrije tijd die er nu aankomt zullen zij goed besteden. Alle drie steken ze meer tijd in het genieten van de kleinkinderen. Daarnaast bestaat bij alle drie het plan om mooie reizen te maken. Anneke wil daarnaast bijeenkomsten organiseren voor ouders met een andere sociaal-culturele achtergrond. Ze organiseert als vrijwilliger al uitjes bij een buurthuis en zal dit blijven doen. Conny is een echte boekenwurm en ziet het wel zitten om zich als vrijwilligster bij een bibliotheek aan te bieden. Janny heeft zeven kleinkinderen. Eén van haar kinderen woont verder weg. Ze heeft nu eindelijk tijd om dit gezin wat meer op te zoeken. Daarnaast wil ze meer tijd aan sport besteden en gaat ze op zoek naar vrijwilligerswerk waarbij het sociale aspect een rol speelt. Op de vraag of zij het voor de klas staan straks zullen missen klinkt het tegelijk uit drie monden: ‘zeker weten’. Het tekent hun liefde voor het vak.
Receptie
Op 7 juli is er van 15.30 uur tot 18.00 uur aan de Professor Winklerlaan 2 een receptie voor belangstellenden. De kersverse pensionado’s zouden het fijn vinden om de ouders met wie zij een band hebben opgebouwd op deze receptie te mogen begroeten. (Foto: Henk de Reus)