Er zijn meer sterren in het heelal dan zandkorrels op de stranden van onze aarde. Als je op aarde 30 kilo weegt, dan weeg je op de maan nog maar vijf kilo. De eerste levende wezens die de ruimte in werden geschoten waren fruitvliegjes. Het zijn slechts enkele van de weetjes en feiten die astronaut André Kuipers afgelopen vrijdag de 1400 kinderen met ouders voorhield in Openluchttheater ‘De Pan’ op Camping Bakkum.

Castricum – Nadat het publiek van 10 tot 0 heeft afgeteld komt de astronaut achter een kleurrijk en creatief versierde namaakshuttle vandaan. De situatie doet wat merkwaardig aan, want bij 0 wordt een astronaut meestal de lucht in geschoten. Een kniesoor die hierom maalt. Er volgt een luid applaus. Het is duidelijk dat de astronaut erg populair is.

Maan

Kuipers beschrijft de geschiedenis van de ruimtevaart vanaf de eerste onbemande satelliet in 1957 tot aan de maanlanding in 1967. 

,,Het voet zetten op de maan is altijd een uitdaging geweest. We zien de maan elke dag”, zegt Kuipers. ,,Niet! Elke nacht”, roept een meisje uit het publiek. Kuipers vertelt ook wat de satellieten in de lucht allemaal kunnen en hoe we er gebruik van maken.  

Sollicitatie

De astronaut beschrijft het ontstaan van zijn interesse voor de ruimtevaart. ,,Ik kreeg op m’n 12de science fictionboekjes van m’n oma, die over ruimtevaart gingen en ik genoot van de t.v. serie The Thunderbirds.” Hij toont de advertentie van destijds, waarin astronauten werden gezocht. ,,Ik solliciteerde en na allerlei testjes en keuringen werd ik uitgekozen voor een vlucht met een internationaal team.” 

Kuipers beschrijft de lange weg die hij moest gaan tot aan de lancering van de Sojoez-raket, die ‘Expeditie 30’ bij het ruimtestation ISS zou brengen.

Vlucht

Een foto laat het krappe interieur zien van het deel van de Sojoez, waarin hij zich op het moment van de lancering bevond. ,,Ik zat helemaal opgesloten in een soort Maxi-Cosi en kon mij nauwelijks bewegen. Je draagt een luier, want je kunt niet naar de WC als je moet plassen.” Luid gelach van het publiek. Ook de gewichtloosheid komt ter sprake, evenals het recyclen van urine tot water. 

Na afloop van de presentatie vraagt een jongetje of de astronaut onderweg aliens heeft gezien. Een meisje wil weten of de astronaut, tijdens z’n vlucht, zijn gezin niet heeft gemist. Weer een ander vraagt waar de ruimte begint. 

Swen (12) vond het verhaal interessant. ,,Ik moest lachen toen hij vertelde dat hij een luier om moest.” Fé (6) vertelt de verslaggever dat ze niet begrijpt dat je in de ruimte kunt vliegen. ,,Ik snap ook niet hoe ze van een plas, water kunnen maken.” Ze zegt van de rest niet veel te hebben begrepen. 

Voor dit laatste is wat te zeggen, want er werden veel technische aspecten belicht die voor de jongste kinderen iets te ingewikkeld waren. Ook was het leuk geweest als er meer interactie met het publiek was geweest. (Tekst en foto: Henk de Reus)