Helga Jaburg vertelt op zondag 28 april om 14.00 uur over haar boek ‘Houd goede moed’. Dit boek gaat over haar vader en gaat ook over de periode tijdens de Tweede Wereldoorlog. De entree is gratis en de Boekproeverij is open.
Over de lezing
Vanaf 14.00 uur geeft Helga een introductie en wat voor haar de aanleiding was tot het schrijven van dit boek. Ze begint met haar voorouders, in verhalende vorm verteld en geplaatst in de geschiedenis van die tijd. Ze laat vervolgens fragmenten zien uit de documentaire ‘De geschiedenis van mijn huis’, leest een fragment voor uit boek ‘mei 1942’ en houdt een voordracht van het gedicht ‘Ben Ali Libi goochelaar’ van Willem Wilmink. Tot slot wordt het eerste exemplaar aan Mevrouw Berta Catz-Bennink Bolt uitgereikt en is ruimte voor vragen of het laten signeren van het boek.
Over het boek
Hoofdpersoon Wim (haar vader) wordt in Amsterdam in een armoedig gezin geboren. Hij is leergierig maar de middelen ontbreken om door te leren. Hij heeft een drankzuchtige vader en een liefhebbende moeder, die allebei jong zijn overleden, waardoor Wim en zijn broertje noodgedwongen een groot deel van hun jeugd in een weeshuis hebben doorgebracht. Wim treft een weldoener in de persoon van de notaris, waar hij als loopjongen werkt.
De notaris stelt hem in staat een studie tot makelaar te volgen. Wim ontmoet een joodse vrouw Sophie, waarmee hij trouwt in 1931 en twee kinderen krijgt. Na zijn examen opent hij succesvol een eigen makelaarskantoor in Amsterdam. De Tweede Wereldoorlog breekt uit. Wim helpt zijn joodse klanten om waardevolle documenten en spullen in bewaring te nemen, maar wordt verraden en gearresteerd in oktober 1942. Hij is geen held of verzetsstrijder, maar heeft datgene gedaan waarvan hij vond dat hij dat moest doen. Na 6 weken hechtenis en een maand in Kamp Amersfoort wordt hij op transport gesteld naar het nieuwe kamp Vught. Niet wetend hoe lang zijn straf zal duren maakt hij alle verschrikkingen in dit kamp mee tot hij plotseling na D Day wordt vrijgelaten en keert terug naar huis. Zijn zoontje herkent hem niet meer en zijn vrouw is door het leven in angst en het verdriet van de verdwijning van haar ouders en verdere familie veranderd in een stille depressieve vrouw. Zij is niet opgepakt vanwege het gemengde huwelijk. De Hongerwinter volgt. Fie raakt in verwachting en bevalt na 7 maanden zwangerschap van het kindje op 5 mei 1945. Het kindje blijft leven, maar Fie overlijdt op 8 mei 1945 terwijl de Canadezen Amsterdam binnenrijden.
Begin 1946 ontmoet haar vader haar moeder, die hij al kende als voormalig buurmeisje. Zij was toen een kind, maar nu een mooie jonge vrouw. Het leeftijdsverschil is 14 jaar. Het boek eindigt op de vooravond van zijn tweede huwelijk, waarna een nieuw leven begint, waar ik deel van heb uitgemaakt. Helga heeft een uitermate gelukkige jeugd gehad met een vader die altijd positief in het leven stond, oplossingsgericht was met een behoorlijke dosis humor en die het woord rancune niet kende. Wim overleed onverwacht op 73 jarige leeftijd in 1979. (Foto: aangeleverd)