Castricum – In 2004 en 2005 kwamen Castricumse jongeren aan het woord in de rubriek ‘Jong en Castricum’. Met hulp van Robin Alstein, Puck Pelzer en Pauline van Brederode werden verschillende tieners geïnterviewd. Ruim vijftien jaar later blikken we terug met een aantal geïnterviewden van destijds. Hoe is het ze vergaan en welke dromen zijn al dan niet uitgekomen? In deze editie het verhaal van Jort van de Ven.
Door Ans Pelzer
We spraken elkaar in mei 2004. Jort was toen 17 jaar en het was de dag waarop de eindexamens begonnen. Zijn eerste examen: centraal schriftelijk over muziek. Daarvoor slaagde hij. Andere vakken gingen wat minder en hij zakte voor zijn vwo-eindexamen. Een jaartje later kwam het goed!
In april 2021 spreek ik Jort weer. In die tussen liggende jaren kwam ik hem hier en daar nog wel tegen als lid van de band ‘Die Vers’. Frisse Nederlandstalige hiphop op een stevig bedje van diverse stijlen, met de ambitie om rap met een gevarieerde band live te brengen, zoals ze zichzelf omschrijven. Zijn passie voor muziek was er in 2007 en is onverminderd gebleven. Destijds speelde hij ook al gitaar in twee andere bandjes.
,,Ik wilde ‘international music management’ gaan studeren en dat heb ik ook gedaan. Maar mijn liefde voor muziek reikt verder dan er mijn werk van te maken. Dus daarna ben ik communicatiewetenschappen gaan studeren. Steeds heb ik in allerlei bandjes gespeeld. Na communicatiewetenschappen heb ik een baan gevonden op de audiovisuele afdeling van een bedrijf. Daar werk ik nu zes jaar. Ik ben begonnen in de productie en ben nu manager. Dat werk doe ik met veel plezier. Mijn andere hobby van vroeger, het voetballen, heb ik moeten laten vallen vanwege een enkelblessure. En eigenlijk is het er ook met andere sporten niet meer van gekomen. Heel af en toe doe ik nog mee met honkbal. Ik heb op het Bonhoeffer College gezeten en dat was echt leuk. Mijn vrienden uit die tijd heb ik nog steeds.”
Jongerencultuur in Castricum
,,Mijn voornemen van destijds om altijd in Castricum te blijven is niet uitgekomen. Ik woon inmiddels alweer zo’n jaartje of dertien in Beverwijk. Ik woon samen met mijn vriendin die ik ongeveer ten tijde van het interview in 2004 heb leren kennen. In Beverwijk konden we gaan wonen in het huis van de grootouders van mijn vriendin. Na verloop van tijd konden we dat huis kopen. Castricum vond en vind ik een mooie gemeente om te wonen. Als het gaat om voorzieningen en cultuur van, door en voor jongeren is het hopeloos. De hele jeugdcultuur lijkt in Castricum verdwenen. Voor een hele generatie is nergens plek. Wij hadden de Bakkerij. Daar kon je een beetje oefenen met optreden en vandaaruit kijken of je je als muzikant of toneelspeler of wat dan ook verder kon ontwikkelen. Zo’n plaats is er niet meer.”
,,Stel dat je nu 17 bent? In de Bakkerij kon je je eerste optreden hebben. In heel Europa heb ik gespeeld, maar hoe dat moest heb ik geleerd in De Bakkerij. Ik hoop van hart dat het ‘Uit je Bak’-festival wel blijft. Dat is ongeveer het enige dat Castricum aan jongeren te bieden heeft. In deze omgeving is niet meer. Voorheen was het nog wel leuk in Castricum, nu is Castricum allang ingehaald door Heemskerk en Beverwijk. Daar zijn allerlei festivals en mogelijkheden voor jongeren om te experimenteren. Het gekke is dat Castricum lang geleden een naam had voor ‘punk’ in Nederland. Daar kwamen uit heel Nederland mensen op af. De ontwikkelingen in Castricum lijken maar rondjes te draaien. Eindeloos over de Beverwijkerstraatweg en een Rondweg en veel gepraat over cultuur en weinig daden.”
Coronatijd
,,Het behoeft eigenlijk geen betoog; wat ik het allermeeste mis is het spelen met de band. Daar zie ik echt naar uit. Onlangs hadden we een radio-optreden en toen voelde ik dat gemis nog meer. Ik hoop echt dat we in de zomer weer heel veel kunnen optreden en muziek kunnen maken. We zijn bezig om met kunstenaars uit verschillende richtingen samen kunst te maken. Met een kunstschilder en zeefdrukker aan een concept te werken. Ook daar ga ik graag mee verder.” De toekomst? ,,Vooral verder met veel muziek maken en verder denk ik gewoon huisje boompje beestje.” (Foto: aangeleverd)