De Castricumse oud-docent Karen Faber fietst met dertig anderen van Amsterdam naar Glasgow om de klimaattop bij te wonen. Ze deelt updates over haar tocht en verblijf in Glasgow.

,,De overtocht naar Newcastle met een ruige zee en flinke deining maakte ons zeeziek. Vroeg naar bed en zakjes bij de hand. In Newcastle worden we enthousiast ontvangen door klimaatactivisten. Dan op de fiets met harde wind. Het landschap is mooi en we moeten onderweg veel hekken open en weer dicht doen. Fietsen langs veel schaapkuddes. De eerste 25 kilometer zijn er al drie lekke banden en een kapotte ketting. De fietspaden zijn ronduit slecht én met steile hellingen.”

,,Na zonsondergang gaat de toch nog uren door in het duister. Op het platteland is het echt pikkedonker. Ook dan moeten er weer twee banden worden geplakt. Ook worden we koud en hongerig. Met de kapotte fietsen kunnen we uiteindelijk niet verder. Om 23 uur worden we opgepikt door het busje dat ons begeleid op de tocht. Zo arriveren we bij onze eerst stop, Lanehead. Dat is zo’n 70 kilometer vanaf Newcastle. De warme maaltijd gaat er goed in!”

Dag 2
,,De tweede dag passeren we de Schotse grens. Het wordt een zware tocht. Mensen reageren verrast. We zijn allemaal veel tijd kwijt aan de verplichtingen rondom corona-testen. Onderweg praten we met inwoners over de top in Glasgow. Er zijn zorgen wat er al dan niet bereikt kan worden met praten. Het is droog en zonnig weer maar wel koud als je met 50 kilometer per uur van zo’n enorme heuvel naar benden raast. Het links fietsen begint te wennen.”