Sacha (2)

In onze kringloopwinkel Muttathara liep ik in de afdeling boeken Wim N. tegen het lijf. Wij komen van dezelfde Bisschoppelijke Kweekschool in Beverwijk (BKB) en dat schept direct een band. Leuk stukje had je geschreven, Fons. Dank je, Wim. Ik aarzelde even, maar bekende hem dat er wel een fout in stond. Is mij niet opgevallen, glimlachte hij ongelovig, staande naast de vitrine met bijzondere boeken.

Ik keek hem even schuldbewust aan en bekende hem toch maar wat er niet goed aan was. Sacha Bronwasser was juist fictie gaan schrijven; ze had de journalistiek verlaten om voortaan verhalen te schrijven. Haar laatste boek ‘Luister’ was een verzonnen verhaal over Eloïse, een au pair in het roerige Parijs van die dagen.

Wim, ik denk dat ik bij Sacha een briefje met excuses in de bus stop. Wim zijn gezicht klaarde op; wist je Fons, dat zij al jaren tegenover mij in de Nuhout van der Veenstraat woont? Echt waar? Ja, zei mijn ‘boekensteun’ trots, bij ons in de straat wonen veel leraren en schrijvers.

Daar schrok ik enigszins van, woonde ik dan niet fijn aan de Van Speykkade? Of had ik, toen ik destijds een huis zocht, toch voor de verkeerde straat gekozen?

Fons Verbeek, Castricum