Mijn dochter van middelbare vraagt aan mij of ze Adidas of Nike schoenen mag hebben. Ze was de enige in de klas die geen Adidas of Nike schoenen heeft. Ik zei nee tegen haar, want ze heeft al mooie schoenen, gemaakt in Portugal en van heel goede kwaliteit. Ze was niet blij. Een paar dagen later gingen we naar opa en oma. Opa heeft meteen opgemerkt dat mijn dochter een zuur gezicht had. Wat schetst onze verbazing: opa had Nike schoenen van andere kleinkinderen. Die waren een beetje groot en vies, maar we gingen meteen schoonmaken. Mijn dochter was de rest van de dag heel blij.

Maandag heb ik gevraagd of ze iets gehoord had van de klas. Ja hoor, iedereen vindt ze heel mooi. Een paar weken later had ik contact met mijn zus over schoenen. Ze zei dat ik nu schoenen  moet kopen, want een grote maat is ook niet gezond. Ik zag dat ook aankomen en we gingen meteen naar de winkel. De medewerker vroeg ons of we vaders schoenen hadden geleend! We kochten kleinere Nike schoenen. Dat is nog geen jaar geleden en die schoenen ruiken al en zijn snel achteruit gegaan. Ze zijn niet gemaakt van natuurlijke materialen. Zo duur en zo slecht van kwaliteit.

Als je naar grote steden gaat en rondkijkt, zie je dat mensen bijna geen natuurlijke materialen meer dragen. Zelfs merkkleren hebben 50% polyester, acryl en polyamide en synthetische stoffen. Onze kasten vol met rotzooi. We kunnen niet meer deftig zijn als vroeger. Van de zijderoute komt niet meer zijde, wol of bio-katoen. Dan kunnen we die naam ook veranderen naar KEERZIJDE!

Sultan, Castricum