Bakkum heeft er sinds vorige week weer een straatnaam bij: het Hertenlaantje. Over dit laantje liep je vroeger met je kinderen naar het hertenkamp op het terrein van Duin en Bosch om de hertjes en andere dieren brood te voeren. Het bosje met eikenbomen, waarin de herten zich heerlijk konden verstoppen, werd omgehakt en er werden op die plaats (nu Duinakker) woningen gebouwd. Bij de herinrichting van het terrein werd een gescheiden fiets- en wandelpad aangelegd. Maar bij de aanleg verdween het oorspronkelijke bordje met Hertenlaantje uit de Duin en Boschtijd. Ik vond dat niet goed. Iedereen die van dat pad gebruik maakte zou moeten weten dat ooit hier vaders en moeders met kinderen en ook veel oudere mensen naar de hertjes kwamen kijken.

Na drie jaar met bellen en pingpongen met de GGZ op Duin en Bosch en de gemeente Castricum (“Neen, u moet bij Duin en Bosch zijn. Wij bellen u terug. Nee u moet bij de gemeente zijn. Hoe was uw naam? Enz.”) schreef ik tenslotte B&W een brief: Mijn verzoek aan u is om de naam Hertenlaantje in ere te herstellen, als historische verwijzing naar de plek waar ooit het hertenkamp van Duin en Bosch was gelegen.

Ik kreeg eindelijk een ambtenaar aan de lijn die mij “verstond”. In een telefoongesprek van vijf minuten begreep mevrouw Anne Beeksma, ambtenaar die gaat over het cultureel erfgoed in onze gemeente, mijn probleem. Zij gaf mijn verzoek aan B&W een positief advies mee. Dinsdag 7 november jl. viel het officiële besluit om het pad tussen professor Winklerlaan en Duinakker de naam Hertenlaantje te geven. Dinsdag 7 november stuurde mijn zoon Paul een foto van een lantaarnpaal met hoog daaraan bevestigd het bekende gele bordje met in zwarte letters Hertenlaantje.

Fons Verbeek