Wij hebben hem heel lang niet gezien. Allerlei vreemde vogels komen in of langs de sloot, die voor- en achterlangs de Van Speykkade loopt, hun voedsel zoeken. Van de blauwe reiger kijken we niet meer op, behalve als hij in gevecht is met een paling. Een onderwater jagende aalscholver is hier soms wekelijks te zien. In februari stapte nog de grote zilverreiger parmantig (kijk mij nou eens mooi zijn) bij mijn bruggetje rond. Maar toen ik vorige week woensdag in een opwelling besloot om achterlangs de Van Speyk naar huis terug te fietsen, zag ik een kobaltblauwe streep snel en laag boven de sloot wegvliegen.

Hoera, de ijsvogel met zijn dolkachtige grote snavel is weer terug! Dat wonderschone opdondertje met zijn prachtige oranjerode buik had ik hier lange tijd niet gezien. Ik belde enthousiast met buurtbioloog Simon Bos om hem het goede nieuws te vertellen. Hij vond het ‘een bemoedigend fijn bericht!’ Simon gaf me het advies om rond dezelfde tijd de Van Speyksloot af te turen; grote kans dat ik hem weer zou zien vliegen op zoek naar wat visjes. U begrijpt dat mijn lunchtijd nu ineens spannend is geworden; dankzij de terugkeer van het ijsvogeltje.

Fons Verbeek, Castricum