Lezerspost: statushouder in hongerstaking

Om te beginnen is hongeren een efficiënte manier om vet te verbranden. Echter om daar aandacht voor een probleem mee te vangen is verfoeilijk, De wens is om sneller een huis te hebben. Maar het tekort is in de hele randstad: twee voorbeelden. Onze bonusdochter heeft 17 jaar op de wachtlijst voor een woning in Amsterdam gestaan. Met de aanstaande komst van veel toegewezen asielzoekers heeft de gemeente snel tien extra wachtlijstjaren geschonken. Hierdoor kon ze voor vast een appartement huren in de Bijlmer en hoeft ze niet meer elk jaar te verhuizen. Zij woonde antikraak. In de Bijlmer woont nu zwart, bruin, wit en geel gezellig naast elkaar. Onze bonuszoon heeft vijf jaar gehuurd in Castricum; particulier, klein en zeer duur. Daarbij slecht geventileerd en zonder balkon. Maar mensen in slecht geventileerde containers huisvesten, is niet humaan. Net als Hans hadden we Oekraïense vluchtelingen in huis en met een maand waren ze aan het werk.

Oplossingen voor woningtekort op korte termijn:

  1. Lijst aanleggen met aankomstdatum in Castricum, de lengte van de lijst voor woningzoekenden in Castricum tonen en daarmee de te verwachte tijdsduur op een woning (zoals Amsterdam).
  2. Antikraak wonen.
  3. Tiny houses bouwen, echter de elektriciteitsaansluitingen. Inspiratie opdoen in de Green village in Delft.

Kortom: Er wonen duizenden mensen hier met dezelfde ervaringen van slechte woonruimte voor hunzelf of hun kinderen. Nieuw aangekomenen mag je niet voor trekken. Ook zij moeten een nummertje trekken.

Gegevens inzender bij de redactie bekend