Wat is er aan de hand met ons lontje? Deze week zag ik het weer overal om me heen. Op landelijk niveau rondom de wedstrijd Ajax – Maccabi. Maar ook lokaal, op kleinere schaal: boosheid bij voordringers in de supermarkt, een automobilist bij Geesterduin die zijn auto midden op de weg zet om iemand uit te schelden die geen voorrang gaf en een fietser in Bakkum die het predicaat ‘doos’ naar haar hoofd geslingerd krijgt omdat ze even tegen de richting in reed. En elke keer dacht ik: wat schieten we hier nou mee op? Mensen weten vaak zelf allang dat ze verkeerd zitten. Wat lost een scheldpartij dan nog op, behalve dat het stress oplevert? En die stress geldt voor zowel de zender als de ontvanger van de verbale uitbarsting.
En neem dit aan van een arts werkzaam in de GGZ; stress, is als junkfood voor je lichaam. Het is ongezond en op lange termijn schadelijk. Het jaagt je cortisollevels omhoog, verstoort je slaap, en verhoogt je bloeddruk. Chronische stress kan zelfs je hart belasten. Maar er is goed nieuws: een vriendelijk gebaar heeft juist een tegenovergesteld effect. Het stimuleert serotonine (je gelukshormoon) en geeft je een flinke portie endorfines. Goed voor jou én voor je omgeving. Daarom mijn advies: In plaats van hatelijkheid, kies voor hartelijkheid. Eén letter verschil, maar een wereld van verandering.
Kies in plaats van die middelvinger voor een zwaai als iemand de volgende keer een fout maakt. En probeer iets positiefs te bedenken over waarom de ander doet wat hij doet. Door je in te leven in de ander zul je al merken dat de boosheid afneemt. Dat is goed voor jou, en goed voor je medemens.
Tuurlijk, als het verzuringsproces al wat langer in gang is gezet, dan kost dit in het begin moeite. Zo is het met alle leefstijlaanpassingen. Maar er is heus een weg terug. Begin met kleine gebaren – een glimlach, een vriendelijk woord – en je zult merken hoe het je blik op de wereld verzacht. En hier komt het mooie: goed voorbeeld doet goed volgen. Zo leren we dat aan onze kinderen, maar bij volwassenen werkt het net zo goed. Vriendelijkheid verspreidt zich als een olievlek, van negatief naar positief, van haat naar hart. En zeg nou zelf: ben je niet veel liever het zonnetje in huis dan de donderwolk? Laten we die ene letter verschil maken. Voor een hartelijker Castricum.
Maaike Koomen