Foto boven:
De voortuin bij de ouderlijke woning van Valeraine is een lust voor het oog. (Foto: aangeleverd)
Castricum – Valeraine van Dijck is pas tien jaar, maar toch al milieubewust. Ze maakt zich zorgen om de vervuiling van de kust en is daarom vaak met haar emmertje op het strand te vinden. Alles wat zij er aantreft neemt ze mee naar huis. Met de dingen die zich hiervoor lenen siert zij thuis op creatieve wijze de tuin op.
Door Henk de Reus
Het is bijna onmogelijk om de ouderlijke woning van Valeraine ongemerkt voorbij te rijden. Kisten met zeeglas, ballonnen, boeien, schelpenslingers en zelfs een gevonden surfboard vormen het decor van de voortuin. Het biedt een feestelijk aanzicht.
Zeeglas
Valeraine is leerlinge van groep 7 van basisschool Helmgras. Drie jaar geleden startte zij haar actie ‘Clean Beach’. ,,Ik las toen iets over zeeglas en de schade die dit kan aanrichten bij dieren die in zee leven. Ik ben dit verder gaan uitzoeken en ontdekte dat zeeglas pas na een miljoen jaar wordt afgebroken. Ik besloot dat ik hier wat aan moest doen en ga sindsdien regelmatig naar het strand om het aangespoelde zeeglas in een emmer te verzamelen. Thuis sorteren we het glas en bergen het op in wijnkisten.’’ Ze laat een zwarte flessenhals zien die minstens tweehonderd jaar oud is. De leeftijd kun je aflezen aan de hand van de dikte van het glas. Flessen na die tijd zijn van dunner glas gemaakt. Dit is uitgezocht door iemand met kennis van zaken.
Cold Case-team
Ghislaine is de moeder van Valeraine. Zij gaat altijd met haar dochter mee naar het strand en helpt met zoeken. ,,Valeraine heeft iets speciaals met dolfijnen en ze is gek op de zee. Ze trekt zich het lot van alle zeedieren aan. We komen soms de gekste dingen tegen: boeien, touw, speelgoed, aardewerk en zelf surfboards. Ook vonden we eens een stuk bot. Dat was spannend. ‘Zou het van een mammoet zijn geweest?’ We stuurden het op naar Naturalis. Hier besloot men het bot door te sturen naar het Cold Case-team in Rotterdam. Uiteindelijk kwam het bij het Nederlands Forensisch instituut terecht. Hier stelde men vast dat het om humaan bot ging. Onze hoop was op dat moment direct vervlogen.’’
Tracker
Valeraine: ,,We hebben ook ’n keer een tracker gevonden. Deze bleek bevestigd te zijn geweest aan een zeeforel die in zuid Engeland was uitgezet. Toen het dier was overleden spoelde de tracker aan. De chip die erin zat werd uitgelezen en hieruit bleek dat de forel destijds door onderzoekers in Londen was uitgezet. Er werd een vindersloon van vijftig euro in het vooruitzicht gesteld als de vinder van de tracker contact zou opnemen met het onderzoeksbureau. Via de ingebrachte chip konden onderzoekers namelijk vaststellen welke richting de zeeforel zwemt en hoe dicht deze de kust nadert.’’
Zandsuppletie
Valeraine zegt dat er door de recente zandsuppleties letterlijk veel boven water komt. ,,De zeebodem wordt dan omgewoeld en voorwerpen die al jaren onder het zand lagen komen dan vrij. Ik ga graag naar het strand wanneer het code rood of oranje is geweest. Je hebt dan de grootste kans om bijzondere dingen tegen te komen.’’
Schelpenkettingen
Mooie schelpen die Valeraine tijdens het verzamelen van afval tegenkomt gaan mee als ‘bijvangst’. Thuis maakt ze hier mooie schelpenkettingen van. Als ze er enkele toont blijkt al gauw dat hier een creatieve geest achter schuilt. Valeraine: ,,In 2021 werd er op onze school een markt gehouden. Je moest eigen gemaakte dingen meenemen die ter plaatse werden verkocht. De opbrengst van de markt ging naar stichting KiKa. Klasgenootjes kwamen aan met zelfgekweekte plantjes, penhouders, telefoonzakjes en andere zelfgemaakte dingen. Alles moest gemaakt zijn van duurzaam materiaal. De opbrengst van alle kraampjes was € 405.’’
Valeraine heeft thuis nog heel wat schelpenkettingen liggen die ze graag wil verkopen. Ze kosten € 3,50. De opbrengst gaat naar goede doelen. Wie zo’n mooie ketting wil hebben kan contact met haar opnemen (veryvaiana@gmail.com). Intussen zet zij haar missie voort.